Exif_JPEG_420
Tijdens de slavernij speelde de waterput een belangrijke rol in het sociale leven van de inwoners. De tot slaaf gemaakte vrouwen bezochten de locatie niet alleen voor het halen van drinkwater, maar vooral om nieuwtjes uit te wisselen en belangrijke informatie door te geven. De ontmoetingsplek waar mensen tijdens en na de slavernij samenkwamen is door stichting Fiti Fu Wini gerehabiliteerd. Dit vanwege de culturele waarde, die Jerrel Vijber, lid van de stichting, als spirituele boodschap in een droom meekreeg.
Volgens Vijber geeft het water in de put energie die kan zorgen voor spirituele welvaart voor Suriname. Maar de put was jaren gesloten. Zijn boodschap gaf hij door aan de stichting die alles in het werk stelde om de put weer open te krijgen. De aannemer Howard Vasilda, kreeg de opdracht om de put te restaureren. De water put die jaren gesloten was moest aan alle veiligheidsvoorwaarden voldoen om het weer open te krijgen. Het ontwerp was als volgt er kwamen drie treden naar de één meter omhoog gebouwde put met traliewerk er omheen. Ook om water uit de put te halen ontbreekt het hijstouw met emmer niet.
De vrije en onvrije slaven die in die periode in deze omgeving hebben gewoond. De namen van de eigenaren worden in de geschiedenisboeken genoemd, maar die van de tot slaaf gemaakten kom je nergens tegen”, zegt historicus Mildred Caprino. In de boeken worden ze slechts ‘de negers die op de erven woonden’ genoemd. Daarom vindt zij het prijzenswaardig dat de stichting de status van de put tot cultureel erfgoed heeft kunnen opkrikken. In het verleden maakten dak- en thuislozen regelmatig gebruik van de waterbron, Met het water uit de bron waste ze regelmatig auto’s en zo verdiende de dak- en thuislozen hun geld en hoefde ze niet te stelen. De waterbron heeft niet alleen in de slaventijd een belangrijke rol gespeeld maar ook daarna.